فرمانده چگوارا

چگوآرا ، آلنده ، زاپاتا ...                                                          

درتمام تاریخ انسانهایی بوده اند که برای آزادی بشریت از ظلم و ستم و برای آزادی و عدالت انسانها دست به قیام زده اند . اما چیزی که چگوآرا را از سایر مبارزین و انقلابیون متمایز کرده اینست که او مرزهای بین المللی را درنوردید . او آرژانتینی الاصل بود اما برای مکزیک جنگید ، برای کوبا و مردم بولیوی نیز جنگید . او انسانی بود که مرزهای  ملی کشورش را شکست و برای آزادی و رهایی انسانها از سلطه ی امپریالیسم در تمام جهان کوشش کرد.                                           

چگوآرا یک نماد است . نمادی از تمام انسانهایی که علیه امپریالیسم جنگیدند . تمام کسانی که هدفشان رهایی بشریت از ظلم بود.از همین روست که او را باید جزو سرمایه های جهانی بشریت بدانیم .              

فرمانده چگوآرا ، آن زمان که تو در کوبا می جنگیدی ، ذره های وجود من در این عالم گسترده بود . من هرگز تو را ندیدم ، اما این را باور نکردم . چرا که همواره برای آنان که مسافر یک مسیرند ، نشانه هایی وجود دارد تا یکدیگر را دریابند . هر زمان که در خاک نگریستم . هر زمان که در خون نگریستم ، هر آینه که خوشه های گندم را لمس کردم ، تو را می دیدم . فرمانده چگوآرا ، من تو را زیر آسمان هاوانا می بینم ، هر زمان که به آسمان نگاه میکنم.

دانلود ترانه "فرمانده ابدی" با صدای محسن نامجو...

فرمانده ابدی

نگاهی به چند فیلم با مضمون فرمانده چه گوارا..

زندگی و مرگ ارنستو چه گوارا نه تنها در دهه های پیشین همواره بخشی از موضوعات محبوب در رسانه ها ‏بوده است، بلکه به نظر می رسد نزدیک به نیم قرن پس از مرگ این اسطوره و شمایل ابدی انقلاب از ارزش و ‏اهمیت آن کاسته نشده و همچنان کتاب ها، فیلم ها، مستندها، عکس ها و حتی تی شرت های او با استقبال فراوان ‏روبروست.‏

در این میان فیلمسازان بسیاری از دیدگاه های متفاوتی به زندگی او پرداخته اند، شمار مستندهای تلویزیونی که در ‏باره وی ساخته شده احتمالا نه تنها از هر شخصیت معاصر دیگری بلکه از مسیح هم بیشتر است. در اینجا نگاهی ‏می اندازیم به برخی از فیلم ها و مستندهای مشهور تر در باره چه گوارا.‏

پارتیزانی به نام تانیا در کنار چه گوارا ...

این مقاله را من می خواهم در یاد بود دختری بنویسم که او را " آیده- تامارا بونکه بید" می نامیدند و بیشتر به تانیا پارتیزان معروف بود. در کشور ما عده بسیار کمی درباره انقلابی شجاعی که در کنار چه گوارا در بولیوی جنگیده بود، اطلاع دارند. به همین دلیل من می خواهم این وضعیت را اصلاح کنم و خواننده را با بیوگرافی دختری آشنا کنم که با اعتقاد و ایمان در راه ایده عتدالتخواهی مبارزه کرد.

A Detailed Chronology of Che Guevara

1928 June 14,

Ernesto Guevara was born in the city of Rosario, Argentina.

1932

Guevara's family moved to Alta Gracia, province of Cordoba, Argentina

1948

Ernesto Guevara traveled around the Argentinian provinces.

1951 December

He left for Chile and Peru with his friend Granado. Guevara lived for a short time in the leper colony of Huambo. Then he continued his journey to Bogata and later to Caracas.

1953 Back in Buenos Aires

He finished his studies in medicines. After that, he left for Bolivia with another friend, Ferrer. They planned to go to Venezuela, passing through Peru and staying for some time in Guayaquil, Ecuador. They met others Argentinians and decided to go to Central America. They travelled through Panama, Costa Rica and Guatemala. There, Guevara met Hilda Gadea, whom he would marry with later, in Mexico. Guevara got in touch with Peruvian exiles.

1954 June; invasion of Guatemala against Arbenz's goverment.

Guevara had to escape to Mexico, where he met Cuban exiles

یک بیوگرافی کوچولو از فرمانده چه گوارا....

اینم یک زندگینامه کوچولو از فرمانده چه گوارا....

«ارنستو چگوارا دلاسرنا» نام کامل اوست و لقب «چه» را کوبایی‌ها به او داده‌اند،

لقبی که در این کشور برای خطاب قرار دادن کسی با احترام به کار برده می‌شود.    

«چه» مبارزی است که آوازهء او تنها به آمریکای لاتین محدود نمی‌شود.

افا اینم چند تا عکس خون!!!!! از فرمانده چه گوارا

این عکسها از میدان انقلاب شهر هاوانا پایتخت کوبا گرفته شده در دو موقعیت زمانی شب و روز...حالش رو ببرید

چندتا جمله با حال از فرمانده...

.....زیرا ازادتریم.اسکلت ازادی ما قبلا شکل گرفته است.هنوز گوشت و لباس به این اسکلت نیامده است. ولی ما انها را خواهیم ساخت. و بهای ازادی خود و حفاظت از ان را با خون و ایثار پرداخت می کنیم. ایثار و فداکاری ما اگاهانه است. مسیر ازادی طولانی و در بعضی از قسمت ها ناشناخته است.ما محدودیت های خود را درک میکنیم. ما انسان قرن بیست و یک را میسازیم.

هریک از ثمرات فضیلتهای شما مانند ستاره‌ای است که خاموش می‌شود ولی پرتو آن هنوز در جاده نجومی خود طی مراحل می‌کند. همچنین پرتو اعمال حسنه شما راه می‌پیماید، حتی درصورتی که خود عمل مدتها است به انجام رسیده باشد، پس هرقدر اعمال شما فراموش و دفن شود، اشعه آنها همیشه فروزان خواهد ماند

کلمه نجات...یک شعر از فرمانده چه گوارا..

می توانستم شاعری باشم
ولگردِ قمارخانه های بوینس آیرس
مَحفِل نشینِ خواب و زن و امضاء وُ
اعتیاد.
نوحه سرایِ گذشته های مُرده
گذشته های دور
گذشته های گیج.

اما تا کی... ؟

از امروز گفتن وُ
برای مردم سرودن
دشوار است،
و ما می خواهیم
از امروز و از اندوهِ آدمی بگوییم
و غفلتی عظیم
که آزادی را از شما ربوده است.

می توانستم شاعری باشم
بی درد، پُرافاده، خودپسند،
پرده بردارِ پتیارگانی
که بر ستمدیدگانِ ترس خورده
حکومت می کنند.

می دانم!
گلوله را با کلمه می نویسند،
اما وقتی که از کلمات
شَقی ترین گلوله ها را می سازند،
چاره چریکی چون من چیست؟

کلمات
راهگشایِ آگاهیِ آدمی ست
و ما نیز
سرانجام
بر سر ِ معنایِ زندگی متحد خواهیم شد:
کلمه، کلمه نجات!
مردم
ترانه ای از این دست می طلبند

انسانیت فراتر از ایدئولوژی است....مقاله ای در مورد فرمانده چه گوارا

یوسفعلی میرشکاک

ای کاش در هر سرزمینی هزاران چه گوارا وجود داشت...
چه گوارا اسطوره ای متعلق به تمام جهان و رقم زننده ی فصلی درخشان از تاریخ مبارزه در راه آزادی و عدالت است. اسطوره ای که هرگز کهنه نخواهد شد و از یاد نخواهد رفت. چهل سال از کشته شدن وی به دست دژخیمان امریکای شمالی و مزدوران ارتش بولیوی می گذرد، اما سال به سال زنده تر می شود و هم چون درختی سترگ و برومند بر سرتاسر زمین سایه می گسترد. زیرا زمین هم چنان همان زمینی است که چه گوارا آن را گرفتار سیطره ی امریکای شمالی می دید و نمی پسندید. آیا اگر چه گوارا در کوبا مانده بود و از سمت های رسمی خود استعفا نمی کرد و به بولیوی نمی رفت، باز هم چنین شأنی داشت؟ گمان نمی برم. احتمالاً این شمایل زنده و بالنده که در تمام جهان مظهر جنگ چریکی و مبارزه ی آزادی بخش و نبرد با امپریالیسم شده است، مدیون همان مرگ مظلومانه در بولیوی است. من سال هاست که به این نکته می اندیشم: «چرا چه گوارا به بولیوی رفت؟» و جز این پاسخی پیدا نمی کنم که: «به بولیوی رفت تا کشته شود و سرمشق جاودانه ای برای تمام انقلابی ها باشد.»